Bu haftaki blog makalemızda kıç baş parmağında sık görülen Hallux Valgus deformitesinin etiyolojisi, değerlendirilmesi, sınıflandırılması ve tedavisinde konservatif yöntemlerini literatür çaldatmaışmaları ile inceleyeceğiz. Bacak anatomisi, yüklenme mekanikleri ve hastalıkları ile vücudun başka bölgelerine göre henüz katışıkşıktır. Mirparmak ise ayağın hem yeterince canlı olan kısmıdır hem de yere alma edilen kuvvetin dakika dakika %90’ına kadar olan bölümünü yüklenen özelleşmiş bir kısmıdır. Mirparmakta yaşanmış olan her türlü sayrılık, jurnal yaşam kalitesinde önemlice bozukluğa reviş hevesliabilir. Halluks Valgus; hasetmüzde gittikçe mütezayit bir sıklıkla rastlanan, müdahale edilmediği takdirde hastanın günllük aktivitelerini müterakki derecede kısıtlayan, ayağın güzel duyu görünümünü bozan, ağrılı ve akut bir kıç kelleparmağı hastalığıdır. Halluks Valgus (HV) deformitesi ilk olarak 1871’de Carl Huster tarafından tanılamamlanmış ve bir numara parmağın abduksiyon kontraktürü ve laterale deviyasyonu olarak tanım edilmiştir. Halluks valgus deformitesi, lügat manaı itibariyle kıç kelleparmağının dışa açılanması olarak nitelendirilmesine rağmen kompleks bir deformitedir. Ayakta bulunan çeşitli patolojileri de bâtınermektedir. Mirparmağın MTF eklemi, bir sesamoid mekanizması ile eklemi stabilize eden ve motor kuvvet sağlayan bir küme intrensek kasa mevla olması nedeni ile özel bir eklemdir. Birinci parmağın kıç mekaniğindeki önemi, metatarsokuneiform eklemin lokalizasyonunun transvers ve medial longitudinal arkların kesiştiği yerde olmasından kaynaklanır. Medial longitudinal ark ayağın en önemli bastırık taşıyan gestaltsıdır ve yürüme esnasında optimal desteği esenlayabilmesi bir numara parmağın kinematiğine sınırlanmışdır. Halluks Valgus Etiyolojisi: Bacak, evrimsel tebeddülat esnasında anayasa fonksiyonu olan kavrama yeteneğinin çoğunu yitirmiştir. Ancak bu tebeddülat sonucunda bile adduktor hallusis kası kavramayı kolaylaştıracak yerleşime mevla olarak kalıktır. Antagonisti (bir kasın zıt işlemlevini gharabelik kas) olan abduktor hallusis kası ise mekanik olarak dezavantajlı durumdadır. Bu imbalansın halluks valgus etyolojisi ile ilişkili olabileceği düşünülmektedir. Halluks Valgus, sıklıkla ayakkabı giyen toplumlarda görünen bir sorundur. Halluks Valgus oluşumundaki baz nedenin ayakkabı aldatmaışkanlığı bulunduğunu destekleyen bir araştırmada Lam ve Hodgsson, ayakkabı kullanan toplumlarda uygun nüfusun %33’u¨nde Halluks Valgus oluşumunda arkaış saptamışlardı. Ayakkabı giymeyen toplumlarda ise bu tartıın % 1,9 civarında bulunduğunu bildirmişlerdir. Hereditenin katı çok kişide halluks valgus oluşumunu etkilediğine imanılmaktadır. Ancak kalıtım bilimi geçiş tam olarak gösterilememiştir. Ayak tabanığın pronasyonuna ve kıç ön bölümünün abduksiyonuna neden olabilecek metatarsus primus varus (MPV), pes planus, pes planovalgus, pes ekinovarus deformiteleri de halluks valgus sebepleri arasındadır. Halluks valgusun başka intrensek nedenleri arasında aşil tendon kontraktürü, generalize eklem laksitesi, MTF (metatarsofalangeal) eklem hipermobilitesi ile poliomyelit, serebral palsi, serebrovasküler olaylar kadar nörolojik hastalıklar, gut, romatoid artrit, psöriatik artrit kadar romatizmal hastalıklar, antrparantez kelleparmağın aşırı büyüklüğü, ikinci parmağın amputasyonu, polidaktili kadar henüz seyrek göru¨nen durumlar da skorlabilir. Temelı araştırmacılar halluks valgusun hanımlarda çok henüz sık görünmesine ilgi çekmişlerdir. Ancak bunun sebebinin kalıtım bilimi intikalten çok hanımefendilerin erkeklere göre henüz zait sivri uçlu dar, topuklu ayakkabı giymeleri başüstüneğu düşünülmektedir.